Allereerst iedereen een goed, gezond en gelukkig nieuwjaar. En dat we maar eens van die corona af mogen komen. Sinds mijn huishoudelijke hulp voor een maand naar haar Donauland is vertrokken en goede sier maakt aan de Zwarte Zee, neem ik het ervan. Niemand dwingt mij meer enge doekjes uit te wassen of te snel het beddengoed te vervangen, wat zij trouwens altijd doet. Nu kan ik fijn een hele maand tussen mijn rochelende lakens liggen garen. Ik was slechts truien, broeken, ondergoed en handdoeken, hang ze aan de lijn en kijk er niet meer naar om. Regen of geen regen, ze blijven hangen tot het mij behaagt ze eraf te halen. Laatst hing de complete was 6 dagen aan een stuk buiten. Sterker nog, van vorig jaar af, tot in 2022. Bij nacht en ontij, in regen en wind, hing hij onverdroten en dapper spartelend aan de lijnen en wapperde aldus vrolijk het nieuwe jaar in. Toch was hij op enig moment droog. Maar toen, net toen had ik geen puf of zin om hem naar binnen te halen. Tot ik een bepaalde broek nodig had, die van de lijn haalde en toen ook maar de rest in de wasmand liet vallen. Niemand zit mij achter de veren, wat dat betreft. Vroeger haalde ik uit een soort oostblokschaamte de was af, zodat zij niet merkte hoe lang ik hem liet hangen en er onverstaanbare opmerkingen over kon maken. Maar nu, ik leid een vrolijk en zorgeloos leven, huishoudelijk gezien dan. Hoewel, ik krijg toevallig net een appje van haar: Mam, woensdag komen poetsen. (ze noemt mij mam, nog steeds) En een tweede appje erachteraan: volgende week. Ik wenste haar goede reis terug en kijk meteen even naar de vloer of die nog een week zonder water kan. Gestofzuigd heb ik wel een paar keer, maar gedweild niet. Dweilen is verschrikkelijk. Dat gedoe met die emmers, dat sop en dat wringen en dan na afloop dat vieze water. Ja, zij zit lekker aan de Zwarte Zee en ik zit met het zwarte sop. Verschil moet er zijn. Nee, ik doe niks, nu ik weet dat ze volgende week weer komt laat ik het zo. Trouwens een vraagje: wie van jullie, lieve lezeressen, vooral lezeressen, weet welk wasmiddel niet stinkt? Alle wasmiddelen waar ik tot nu in mijn leven mee gewassen heb, stonken. En als ik dan weer een nieuw poeder of flacon of hoe heet zoiets uitprobeerde, dan moest ik daar weer maanden mee wassen tot het op was en het stonk toch. Toevallig vanmorgen toen ik mij afdroogde na de douche, rook de nieuwe handdoek zo schoon, zo fris, zo naar wind dat ik opeens besefte: hé, het is de handdoek die bijna een week buiten heeft gehangen, hij stinkt niet naar wasmiddel. En hij is zacht. Er moet toch iets zijn wat niet stinkt. Ik heb nu Dash geloof ik, en dat stinkt. En het vorige, Ariel, ook. En de rest weet ik niet meer, maar alles stonk. En in Frankrijk stinkt het wasmiddel ook. En dat is een vrij nieuwe wasmachine daar. Maar toch stinkt de was daar minder omdat hij lang in de zon hangt te wapperen. O, zoiets moet ik niet schrijven want dan krijg ik heimwee, naar de wapperwas in de Franse zon. Nee, zonder flauwe kul: een lekker ruikend wasmiddel, bestaat dat? Geen wasverzachter want dat is slecht voor het milieu. (Af en toe draag ik ook mijn steentje bij). Iemand? Ik wacht af.
Reageren? Graag! Dat kan via mail guus.van.winkel@pandora.be
