VALKENSWAARD – Op vrijdag 1 april 2022 vertrek ik te voet vanuit ons huis in Valkenswaard via België en Frankrijk naar Spanje. De eindbestemming is de beroemde bedevaartplaats Santiago de Compostela, waar Sint-Jacobus (Santiago) wordt vereerd. Het gaat echter niet om de finish maar om de reis zelf. Ongeveer honderd dagen zal de tocht duren, als alles naar wens verloopt. Mijn vrouw Trudy gunt het me, niet onbelangrijk!
Tekst en beeld Evert Meijs
Het is al vijftien jaar geleden als ik voor het eerst bij mezelf denk om eens naar Santiago de Compostela te wandelen, in het noordwesten van Spanje. Waarom? Dat weet ik niet precies. Wel loop ik al jarenlang mee in de H.-Bloedprocessie in Boxtel, ging ik meermalen als schooljongetje met mijn moeder op bedevaart naar de Willibrorduskapel in Boxtel en trok mijn vader als processiemeester mee in de processie van Hakendover bij Tienen. Als koorknaap zong ik menig maal in de Sint-Willibrord Basiliek in Echternach en gingen mijn vrouw Trudy en ik met ons kinderkoor van toen naar de bedevaartplaats Beauraing om een mis muzikaal op te luisteren. Enkele jaren geleden stapte ik in één dag van Scherpenheuvel naar Hamont en privé hebben we tijdens een zomervakantie halt gehouden in Lourdes. Dus het fenomeen bedevaart is me niet vreemd.
Introductiecursus in Vessem
Tijdens de studie van onze dochter Brigitte op het St.-Joriscollege in Eindhoven, schrijft ze in 1997 met nog dertien medestudenten van VWO-4 een scriptie over de eeuwenoude pelgrimsroute naar Santiago de Compostela. De studenten geven een presentatie op de Jacobushoeve, het centrum van de Nederlandse Jacobusvoettochten, in Vessem. Op het einde van de avond koop ik daar een wandelstok, die ik de laatste tien jaar gebruik tijdens de tweedaagse Handelse Processie; Valkenswaard-Handel vice versa, in totaal tachtig kilometer. Om die Brabantse wandeltocht succesvol te voltooien begin ik enkele maanden eerder met trainen: wandelingen van 25 tot 35 kilometer.
Ik ga jaren geleden in gesprek met het schoolbestuur met de vraag of ik verlof kan krijgen om naar Santiago te wandelen, tijdens de zomervakantie en aansluitend nog enkele weken. Maar het komt er niet van. Toch ga ik op introductiecursus voor aanstaande Santiagopelgrims, in Vessem, in de boerderij met de nieuwe naam Kafarnaüm. Uiteindelijk besluit ik enkele jaren geleden om in maart 2021 alsnog te vertrekken, nu ik met pensioen ben. Maar corona gooit roet in het eten en stel ik mijn plan ‘n jaar uit.
Vanaf december vorig jaar start ik om dagelijks mijn voetzolen met kamferspiritus te sprayen om eeltvorming te bevorderen. Stinkt verschrikkelijk maar blijkt effectief.
Camino
Nu is het zover. Corona is geen belemmering meer, de fysiotherapeut keurt mijn voeten, kuiten, knieën en heupen goed en ik heb voldoende kilometers in de benen om te starten. Met voldoende gespaard geld op zak en de juiste bagage mag ik de tocht beginnen, via Lommel, Namen, Dinant, Rocroi, Reims, Vézelay, Bourges naar Saint-Jean-Pied-de-Port. Dan over de Pyreneeën naar Roncevalles, en door Pamplona, Burgos, Leon en Azura naar Santiago de Compostela. Als de tijd het toelaat, nog enkele dagen verder naar Finisterre, aan de kust van de regio Galicië, het ‘einde van de wereld’ .
Voor de doorgewinterde camino-wandelaars: langs de Via Monastica tot Rocroi, dan de Via Campaniensis tot Vezelay. Van daaruit over de Via Lemovicensis, langs Bourges naar Saint-Jean-Pied-de-Port. Na de Pyreneeën via de Camino Francés tot Compostela en eventueel daarna tot het einde van de wereld. Dan zal ik Trudy, na enkele uren met de bus vanaf Santiago, ontmoeten in Porto.
Ik zal proberen om elke week verslag te doen van mijn vorderingen en mijn ervaringen tijdens de pelgrimsroute. En na afloop een algemene terugblik. Tot volgende keer! Ik reken op een goede reis, en zoals pelgrims onder elkaar zeggen: een buen camino!
