BUDEL – Ruud Vonken staat bekend als gitaarleraar, maar bracht enkele jaren geleden ook zijn eerste boek ‘Budel Bologna Blues’ uit. Doordat enkele projecten bij Kunstkwartier, waarvoor hij ook werkt, door de coronacrisis uitbleven had hij opeens tijd om een lang gekoesterde wens werkelijkheid te laten worden. Ruud bouwt sindsdien aan zijn eigen gitaar.
Door Bas Kusters
Op de vraag waarom je al die moeite zou doen, immers zijn er heel veel goede gitaren gewoon te koop in de winkel, vertelt hij hoe hij een gitaar wilde bouwen met eigen specificaties die helemaal voldoen aan zijn persoonlijke wensen. Welke zijn dat dan?…
Allereerst een anatomieles voor mensen die geen gitaar spelen of zich hier wellicht nooit in verdiept hebben: Het grote gedeelte waar het geluid uit komt heet de klankkast, met daarin het klankgat. Op het bovenblad van de klankkast zijn de snaren bevestigd aan de kam. Aan de klankkast zit de hals, met daarop de vakjes waarop je je vingers plaats tijden het spelen, dit noemen we de toets. De streepjes die de toets in vakjes verdeelt heten de frets. De snaren lopen over hals, over de topkam naar de kop van de gitaar waar ze zijn opgewonden over de stemmechanieken.
“De gitaar is lattice braced”, vertelt Ruud. Dat wil zeggen dat het bovenblad rust op een raster in plaats van een soort waaier. Hierdoor kan het bovenblad dunner blijven waardoor je meer resonantie krijgt. Hoe meer resonantie, ofwel trilling, van het bovenblad hoe steviger het geluid dat de gitaar produceert klinkt. Bovendien is het bovenblad gepolitoerd (french polish)en niet traditioneel gelakt. Ook dit zorgt ervoor dat het bovenblad dunner kan blijven.
Daarnaast kent de gitaar een zogenaamd ‘elevated fretboard’. In de meeste gevallen liggen de hals en de toetsen recht evenwijdig aan het bovenblad van de gitaar. Hier ligt het er onder een lichte hoek net boven. Dat heeft alles te maken met de bespeelbaarheid van de gitaar. Je kunt zo namelijk beter bij de hogere tonen van de gitaar. Maar ook hier geldt weer dat de wat hogere spanning op het bovenblad bijdraagt aan een helderdere klank van de gitaar.
Overige kenmerken van de gitaar zijn het gebruik van 30 jaar oud cederhout wat voor een typische western klank zorgt, het gebruik van jacaranda hout voor de achterkant en de ietwat bolle toetsen die de bespeelbaarheid wat comfortabeler maken. Ruud krijgt bij het bouwen hulp van Lutherie Van Oosterhout. Een bekende naam in de wereld van de gitaarbouw. Zo bouwen zij bijvoorbeeld de gitaren voor het Rosenberg Trio.
Met welke soort gitaar is het eindresultaat het best te vergelijken? Een beetje vergelijkbaar met de gitaar van John Williams, een van ’s werelds bekendste klassieke gitaarspelers, wiens gitaar is gebouwd door Greg Smallman. De gitaar kent een hard, bijna nasaal geluid. “Dat vind ik mooi!” Maar zoals de gitaar nu gebouwd wordt komt deze ook dicht in de buurt van de gitaren van Jim Radgate; ook een Australische gitaarbouwer.
De bouw kent spannende momenten, zoals het boren van het klankgat, en het frezen van het logo van Ruud Vonken. “Dat moet in één keer goed, anders heb je het verprutst”. Naar verwachting zitten er eind augustus, wanneer de gitaar klaar is, zo’n 200 uur in het project.
