PELT – Op zaterdag 1 april en zondag 2 april vond de Aveve eventing cup plaats in Overpelt op de velden aan de Rozenstraat. Clubs kwamen met hun ruiters en paarden of pony’s vanuit heel België om deel te nemen aan de drie onderdelen van deze wedstrijd. Met zo’n 600 deelnemers was dit een druk maar geslaagd eventing weekend voor de LRV.
De Aveve eventing cup is een onderdeel van de competities die georganiseerd worden door de LRV. Tijdens eventing nemen ruiter en paard of pony deel aan dressuur, cross-country en springen. Bij elke wedstrijd die georganiseerd wordt, zoals deze in Overpelt, gaan de beste ruiters en paarden of pony’s van elke reeks door naar de nationale finale van de Aveve eventing cup. Die zal plaatsvinden op 22 en 23 april. Deze reeks van wedstrijden wordt altijd in het najaar en voorjaar georganiseerd. De wedstrijd in Overpelt werd door het LRV Sint-Martinus met als voorzitter Stijn Loos georganiseerd.
Hoe werkt het ?
Tijdens een eventing wedstrijd zijn er drie onderdelen. Zo is er dressuur, hierbij moet de ruiter ervoor zorgen dat het paard of de pony een reeks oefeningen uitvoert in de ring. Ruiters en paarden of pony’s moeten er op hun best uitzien. Ze krijgen dan bepaalde oefeningen die ze moeten uitvoeren nadat ze eerst netjes de jury begroet hebben. Na de oefening sluiten ze dan ook weer netjes af en dan is het de beurt aan de volgende. De score wordt bepaald aan de hand van uitvoering. Dressuur kan alleen, maar ook in groep gedaan worden.
De andere twee onderdelen zijn springen en cross-country. Bij beide onderdelen gaat de combinatie (ruiter en paard of pony) een hindernisparcours afleggen. Dit moet ook in de snelste tijd en met de minste strafpunten. Strafpunten kunnen bijvoorbeeld gegeven worden wanneer er een balk valt, als het paard of de pony de sprong weigert en zo verder. Het verschil tussen de twee onderdelen is dat springen in een bak gebeurt waar hindernissen opgesteld worden. Het crossen gebeurt in de natuur met natuurlijke hindernissen, hier in Overpelt ging deze dus door de bossen. Bij elke hindernis controleert een jurylid of dit juist gedaan wordt. De cross-country is het meest spectaculaire onderdeel van de twee.
Zaterdag was de dag voor de pony’s en op zondag waren de paarden aan de beurt. Deze worden dan samen met hun ruiter ook nog onderverdeeld in reeksen en per reeks wordt dan de winnaar gezocht. De reeks wordt bij de pony’s grotendeels bepaald door de grootte en bij de paarden gaat het van beginneling tot aspiranten. Maar dus ook als een pony het goed doet kan deze ook na goedkeuring een reeks hoger meedoen. De reeksen bepalen hoe moeilijk de oefeningen zijn en hoe hoog de hindernissen zijn. Bij de cross-country zijn er ook verschillende routes, deze kunnen gaan van twee en een halve kilometer tot en met vier kilometer.
Sfeer
Op zaterdag was het de beurt aan de ruiters met hun pony’s. Jammer genoeg viel er veel regen die dag. De velden waren modderig en ook de cross-country route was een gladde bedoeling. De pony’s hadden hier geen last van en gingen er helemaal voor, samen met hun ruiter. Qua toeschouwers was het dan wel rustig, vaak waren het alleen de andere clubleden of familie die hun combinatie gingen aanmoedigen. Op zondag was het een stuk drukker en was het gelukkig droog. Ondanks de kou stond er nog genoeg volk om het spektakel van de cross-country te bewonderen. Dat je ook gewoon door het bos gemakkelijk naar elke hindernis toe kon lopen zonder dat er afzettingen waren maakte het extra avontuurlijk. Iedereen lette wel goed op dat ze geen enkel duo stoorde.
Deelnemers konden hun score volgen in de tent en konden zo zien hoe ver ze geraakt waren. Helaas kon niet elke ruiter de finishlijn halen samen vanwege een ongeluk. De organisatie was hier ontzettend goed op voorbereid en zowel de aanwezige ambulanciers als degene die later nog toekwamen konden er goed en snel bij geraken.
Ondanks deze pech was het een geslaagd en met spanning gevuld weekend. Dat heeft de organisatie goed gedaan. Want ook wanneer mensen met hun wagen en trailers vast kwamen te zitten in de modder, was er altijd iemand aanwezig om ze er uit te trekken. In de tent konden deelnemers en bezoekers terecht voor een drankje en een frietkraam zorgde voor de snacks. Iedereen die er werkte, zorgde ook mee aan de goede sfeer die er op dit evenement zeker aanwezig was.
Tekst en foto’s Melissa van Wijngaarde
