Cranendonck: is het onwil, onmacht of angst?

Wat is dat toch dat de gemeente Cranendonck zich iedere keer weer in moeilijkheden weet te positioneren? Of het nu gaat om de wijze waarop er met inwoners wordt gecommuniceerd, of wanneer het gaat om grote dossiers in onze gemeente; het lijkt maar niet te lukken. Helaas is er ook niet echt lerend vermogen te bespeuren, het blijft traag gaan, het blijft moeizaam, er blijven missers gemaakt worden. Meest recente gebeurtenis: de gemeente Cranendonck neemt terecht haar verantwoordelijkheid om een deel van de Oekraïense vluchtelingen op te vangen, net zoals iedere gemeente die opdracht krijgt en gaat invullen. Maar hoe pakt ons college dit aan? We zoeken 2 locaties die goed passen in ‘onze’ kaders, die wijzen we aan en we brengen dit op dinsdagmiddag naar buiten. Besluit genomen, klus geklaard. Het college is van mening dat – zo blijkt bij navraag achteraf – het niet nodig is om vooraf deze locaties met direct betrokkenen en met de gemeenteraad te bespreken. Een ‘omgevingsdialoog’ voeren zoals we wel van onze inwoners verwachten bij initiatieven, was volgens de wethouders en burgemeester in deze niet gepast, want snelheid was geboden. Dat dialoog vaak tot betere inzichten leidt – samen kom je tot betere oplossingen (in dit geval betere locaties) – lijkt de gemeente niet te voelen. En dan barst de bom, logisch. Reuring, commotie, pers: betrokkenen boos, raadsleden met veel vragen. Gaat dit de gewenste snelheid brengen? Leidt zoiets ‘kleins’ als de opvang van 100 mensen niet weer ontzettend af van waar we ons eigenlijk mee bezig zouden moeten houden; onze gemeente goed besturen? Het zou allemaal niet nodig zijn, als we gewoon eens zoals ieder bedrijf dat ook doet, fatsoenlijk organiseren en goed communiceren. 

Ik ben ervan overtuigd dat er de beste intenties onder liggen, maar een combinatie van onmacht (onkunde?) en angst – angst om het verkeerd te doen, buiten de lijntjes te kleuren – legt deze gemeente lam. En met partijen als ELAN en VVD aan het roer, die het allemaal wel prima vinden – ze laten zich alleen horen als ze er zieltjes mee kunnen winnen – gaat dit niet beter worden. Ze houden de hand boven het hoofd van hun eigen wethouders, het zijn hun afgevaardigden die onze gemeente besturen. Want je kunt wel een opportunistische facebook-post plaatsen ‘Oekraïeners opvangen bij de Budelse Tennisvereniging? ELAN vindt van niet!’, als je verder in en buiten de raad je zo passief opstelt als deze partij doet, gaan we hiermee de gewenste verbetering niet realiseren. Want ik hoor om me heen inwoners hard roepen dat deze gemeente er niks van bakt, maar Cranendonck: dit is wat jullie gekozen hebben. 7 man ELAN en 1 wethouder, 2 man VVD en 1 wethouder (en een VVD-burgemeester), 3 man Cranendonck Actief! en 1 wethouder. Zij zijn de coalitie, zij zijn het college. Zij besturen onze gemeente – of leggen hem lam. Hier hebben we het mee te doen de komende 3 jaar, en als de partijen ELAN, VVD en CA! zich niet actiever en kritischer gaan opstellen dan blijft het beekje lekker voort kabbelen. En blijven we mooie, populaire facebook-posts en quotes in krantenartikelen teruglezen, maar verandert er niets. 

Mijn oproep: laat je horen inwoners, als ons bestuur het niet doet dan moeten jullie het doen. Samen met de kritische minderheid die er op dit moment in de raad is, zorgen voor een omslag. Het gaat zeker niet vanzelf, maar de stem van de inwoners kan doorslaggevend zijn. Zet het cynisme om in activisme en roer je. Samen tegen de stroom in, dan draaien we hem om!

Bart Kraaijvanger, onafhankelijk gemeenteraadslid in Cranendonck
instagram.com/bart.kraaijvanger