Een paar maanden geleden of zo, las ik iets, of ik zag het op TV, dat weet ik niet meer precies, en dat ging over de lever. De menselijke lever, zijn functies als orgaan en hoe belangrijk de lever wel niet was voor een mens. Ja, lees maar door, het wordt geen wetenschappelijke verhandeling, daar doe ik niet aan. Het hart is natuurlijk ook belangrijk, en de nieren, en al die spullen binnen in ons, noem maar op, allemaal belangrijk. Maar de lever, zeiden ze, werkt speciaal ’s nachts tussen 2 en 4 heel hard. Dan doet hij zijn werk. Hij maakt schoon, haalt de rotzooi uit bloed en voedsel en breekt alcohol en vetten af. Als de lever hard moet werken omdat je bijvoorbeeld laveloos van de alcohol naar bed bent gegaan, gebeurt het dat je om 2 uur wakker wordt. Want dan begint hij aan zijn taken en doet dat zo serieus, dat je ervan wakker wordt. Ik denk dat een lever mannelijk is. Niertjes zijn vrouwelijk. Ik word vaak om 2 uur wakker, niet omdat ik laveloos naar bed ben gegaan, maar er is toch genoeg alcohol in mijn lichaam aanwezig kennelijk om de lever flink aan het werk te zetten. Ik word wakker, zie dat het rond 2 uur is en denk, aha, mijn levertje. Ga je gang jongen, zeg ik tegen hem, maak de boel maar weer in orde. Ik pak een boek en probeer dan tot 4 uur te lezen. Als hij klaar is kan ik weer verder slapen. Soms val ik al eerder in slaap gelukkig, zeker niet veel gedronken of zo of het levertje levert maar half werk en gaat eerder naar huis. Een snippernacht zeg maar. Hoe dan ook, ik raak nooit in paniek als ik wakker word en denk dat ik niet genoeg slaap of aan slapeloosheid lijd. Ik weet waaraan het ligt. Het is gewoon mijn eigen schuld. Wanneer ik overdag meer doe, zoals van de week toen ik mijn salontafel die ik beschilderd had, moest aflakken, drink ik nooit alcohol. Ook bij mijn terugreis uit Frankrijk wordt uiteraard niet gedronken. Maar dat ik dan zoveel beter slaap, kan ik niet zeggen. Ik word evengoed om 2 uur wakker. Macht der gewoonte. O ja, ik kocht dus een potje blanke vernis om over de geverfde tafel te lakken. Goed dat ik bijna 3 weken in Frankrijk was, kon de olieverf op de tafel mooi drogen. Kwast erbij gekocht want mijn olieverfkwasten kan ik hiervoor niet gebruiken en wilde gaan lakken. Eerst maar eens lezen wat er op het blikje stond. Als eerste schudden en verder stond er me toch een onheil op dat potje. Ik had er meteen geen zin meer in. Handschoenen aan, dokter bellen als je het spul inslikt, goed geventileerde ruimte. Mondkapje op, niet met de huid in contact brengen. Die regelrechte paniek op de zijkant van zo’n blikje. Ik heb geen handschoenen aangedaan, (had ik niet), voor een geventileerde ruimte was het te koud en verder heb ik opspattende druppels gewoon met mijn hand weggeveegd en die daarna aan een servetje afgeveegd. Niks gebeurd, niet ziek, geen dikke ogen, geen spontaan opkomende bultjes op mijn handen, geen brandend maagzuur, geen uitgroei, het viel goed mee en de tafel ziet er keurig uit. Het is heel fijn om iets met je handen te doen, maar ik kan zo weinig, dat is jammer. Bij alles wat ik kan, moet ik zitten. Het enige wat ik graag doe en niet hoef te zitten, is de honden uitlaten. Dat is mijn behoud. Die drie kwartier à 1 uur per dag ’s morgens en ’s avonds, houden me op de been. Letterlijk en figuurlijk. Het is een beetje een rommelig stukje geworden, waarschijnlijk vanwege de vakantie in Frankrijk en dat ik weer terug ben. Altijd onsamenhangend. Ik had trouwens op de heenweg naar Frankrijk al een bekeuring wegens te snel rijden in de bus. Op een traject van Lyon naar Vienne, waar je maar 70 mocht, reed ik 74. Bekeuring van 45 euro. Viel nogal mee. Het is bijna onmogelijk om tussen die honderden flitspalen op dat bijna 1000 km durend traject, niet een keer geflitst te worden. Terugweg moet nog binnenkomen. Maar waarschijnlijk niks want ik heb goed opgepast.
Trouwens hoe zit het met u? Ik heb het al koud vanaf vorig jaar november, afgezien van af en toe een dagje zon. De opwarming van de aarde wil nog maar niet van de grond komen, lijkt het.
Reageren? Graag! Dat kan via guus.van.winkel@pandora.be
