SINT-HUIBRECHTS-LILLE – In het passantenhaventje van Sint-Huibrechts-Lille lag deze week een nogal opvallend mooie boot die de nodige aandacht trok. Meestal zijn de schepen die op het kanaal varen een heel stuk langer dan deze. Dit was dan ook geen vrachtschip meer maar een volledig tot woonboot verbouwd schip.
Reden genoeg om eens met de bewoners die op het dek zaten te gaan praten. Op de achterkant stond een bord met de naam Waspik hetgeen het vermoeden deed rijzen dat het Nederlanders waren. Inderdaad woonde dit koppel vlakbij het plaatsje Waspik waar hun boot meestal ligt als ze niet op reis zijn. De eigenaars van de boot, Ad de Jong en zijn vrouw Annelies, hebben gewoond in Raamsdonk een dorp tussen Dordrecht en Breda. Hun huis aldaar hebben ze verkocht en nu wonen ze permanent in dit luxueus varend verblijf. De oorspronkelijke boot hebben ze gekocht als oud ijzer. Hij was immers reeds gebouwd in 1925, dus bijna honderd jaar oud. Ad werkte zelf in de scheepsbouw en had wel voldoende kennis en ervaring om dit oude schip samen met Annelies op te knappen. Toen ze hem in 2008 kochten was de boot 30 meter lang en kwam uit de zogenaamde beurtvaart. Ze hebben hem ingekort met 8 meter. ‘Gewoon’ een stuk er tussenuit gehaald. Het onderschip hebben ze behouden maar alles wat erboven zit, zelfs de motor, is nieuw. De ‘Elisabeth’ hebben ze hem genoemd. Ruimte is er voldoende voor als hun kinderen en kleinkinderen op bezoek komen. Er zijn zomaar even twee douches en twee toiletten. Drie slaapkamers, een ruimte voor de wasmachine en droogkast, een grote tafel in de woonkamer en in de stuurhut, een volledig ingerichte keuken, koelkast, diepvriezer, tv en onderin nog veel ruimte voor gereedschap enz… Kortom een compleet huis maar dan varend. Hun stroomvoorziening komt via zonnepanelen en een generator. Het handige vindt Annelies dat je altijd alles bij hebt als je op vakantie gaat. Je hoeft niet in te pakken en te denken of je niets vergeten bent. Ze waren nu al een maand onderweg en blijven nog rondtrekken tot eind september. In Pelt zijn ze terecht gekomen via enkele kanalen en heel veel sluizen. Ad en Annelies hebben beide een vaarbewijs en staan ook allebei achter dit hele project want zo kan het wel genoemd worden. Blijkbaar gebeurt het wel vaker dat zoiets meer een mannending is en men uiteindelijk de boot moet verkopen. Maar Annelies staat samen met haar man geheel achter deze manier van leven. Ad is inmiddels 70 jaar en eigenlijk nog maar pas gestopt met werken waardoor ze nu nog veel meer tijd kunnen besteden aan het reizen. Ze hebben ook hun fietsen bij waardoor ze dagelijks de nodige beweging hebben en tegelijk de omgeving kunnen verkennen. Net zoals bij een huis heeft zo’n boot best veel onderhoud nodig. Elk jaar moet er wel weer iets geschilderd of opgeknapt worden. Varen blijkt ook niet geheel gratis te zijn. Er moet een soort van tol betaald worden om op de kanalen te mogen varen. Hier in België kost zoiets al gauw zo’n € 150 voor twee weken. Aan de andere kant verbruikt de motor niet zoveel diesel. Als je rustig vaart en de wind staat goed verbruikt deze boot slechts 3,5 liter per uur. Als je langs het kanaal fietst en je ziet een woonboot of vrachtschip voorbijvaren, sta je vaak niet stil bij het hele verhaal wat achter zo’n varende woning staat. Dat wordt vanaf nu anders…
Door Ben Ieven